Αγροτική Επιχειρηματικότητα

Η επιχειρηματικότητα είναι η αποδοχή του στοιχείου της αβεβαιότητας και η μετουσίωσή της σε δράση. Είναι η διαχείριση του φόβου και η υπέρβαση των αναστολών μπροστά στο ενδεχόμενο της αποτυχίας. Το επιχειρηματικό πνεύμα είναι απαραίτητο για όλους και όχι μόνο για τους επιχειρηματίες. Η επιχειρηματικότητα εκφράζεται και ως η τόλμη για ενεργό συμμετοχή στο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι.

Οι αγρότες είναι κατ' εξοχήν επιχειρηματίες, διότι αποφασίζουν να δράσουν και να δημιουργήσουν σε περιβάλλον με ιδιαίτερους κινδύνους, καθόσον οι "συμβάσεις" με τον "Θεό" και μάλιστα χωρίς σκεπή, είναι ετεροβαρείς. Η φύση δεν τηρεί πάντα τις συμβάσεις της και μεταβάλλονται οι συνθήκες απρόβλεπτα, όπως: βροχή, ξηρασία, παγετοί, ηλιοακτινοβολία και έκτακτα καιρικά φαινόμενα, τα οποία τώρα τελευταία επιτείνονται λόγω των κλιματικών μεταβολών. Παρόλα αυτά μέχρι σήμερα δεν αντιμετωπίζονται ως επιχειρηματίες και δεν υποστηρίζονται από τα τοπικά Επιμελητήρια, ούτε υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα Αγροτικό Επιμελητήριο.

Προβλέπεται από τον FAO, ότι ο πλανήτης ΓΗ θα έχει ανάγκες τροφίμων ισοδυνάμων προς 1.000.000.000 τόνους σιτηρών το 2050, ενώ οι τιμές των τροφίμων προβλέπεται περίπου να τριπλασιασθούν (ακριβής πρόβλεψη αύξησης κατά 180%). Πρόσφατα, μόλις τον Ιαν 2012 το ΕυρωΚοινοβούλιο επεσήμανε ότι μια από τις σημαντικότερες προτεραιότητες της ΕΕ πρέπει να είναι η εξασφάλιση τροφής για τους Ευρωπαίους, η επισιτιστική ασφάλεια, ενώ μέχρι τότε η κύρια φροντίδα ήταν η διατροφική ασφάλεια (υγιεινά τρόφιμα). Αυτά όλα σημαίνουν ότι η τροφή θα είναι σημαντικά, και ο αγροτικός κόσμος, που τα παράγει, θα έχει ένα επάγγελμα σε συνεχή ζήτηση.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, από έρευνα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων-ΥπΑΑΤ, καταγράφεται το ενδιαφέρον 1.500.000 αστών να πάνε στην ύπαιθρο και να εργασθούν (Μαρ 2012), και οι μισοί από αυτούς θέλουν να ασχοληθούν με αγροτικά επαγγέλματα. Κατ' αρχήν, αν είναι ακριβής η έρευνα, δείχνει ότι τα αγροτικά επαγγέλματα είναι σε ζήτηση. Αλλά βλέπει τα αγροτικά επαγγέλματα με μια αστική παραγωγική λογική.

Αγρότης είναι ο ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝΤΟΣ, και από κάθε κύκλο της φύσης, απομακρύνει τα μη απαραίτητα για την αειφορία της φύσης υλικά, που είναι τροφή για τους ανθρώπους. Έτσι τα αγροτικά επαγγέλματα είναι Γεωργός, Κτηνοτρόφος, Ψαράς και Δασοκόμος, καθώς και τα (μόνο) συμπληρωματικά, της παραγωγής Ενέργειας, Μεταποίησης ή/& Εμπορίας της δικιάς του παραγωγής, ο Αγροτουρισμός και όταν ωριμάσουν οι συνθήκες και η εμπορία των Ρύπων (καθόσον η αγροτική δραστηριότητα απορροφά αέρια του θερμοκηπίου, που πλέον είναι αντικείμενο οικονομικών ενεργειών).

Για να γίνεις αγρότης, αν δεν έζησες κάποτε ως αγρότης, είναι επιβεβλημένο να πας να ζήσεις ένα χρόνο μέσα και μαζί με μια οικογένεια αγροτών στην ύπαιθρο και να ζήσεις όλες τις δουλειές. Μόνο τότε θα μπορείς να επιλέξεις κάποιο αγροτικό επάγγελμα και να επενδύσεις ως αγρότης.

Κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα απαιτεί να ικανοποιεί τον βασικό της σκοπό, που είναι η επίτευξη των σκοπών της. Και ΠΡΟΑΠΑΙΤΕΙ την ύπαρξη ΕΡΕΥΝΑΣ και Γεωργικών Εφαρμογών, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ και αγροτικής επαγγελματικής κατάρτισης και ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ, όπως είναι τα επιμελητήρια, για δικτύωση, για μεταφορά τεχνογνωσίας, για υποδοχή επισκέψεων και οργάνωση αποστολών, για συμβολή στην καινοτομία και στην επιχειρηματικότητα.

Στον αγροτικό τομέα η Αγροτική Έρευνα την τελευταία εικοσαετία δεν φθάνει στον επαγγελματία αγρότη. Η Αγροτική Εκπαίδευση είναι ανεπαρκέστατη, έως ανύπαρκτη, διότι η εκπαίδευση στα αγροτικά επαγγέλματα απαιτεί τόσο γνώσεις όσο και ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων. Όσον δε αφορά την Υποστήριξη, έχει ξανααναφερθεί ότι, δεν υπάρχει Αγροτικό Επιμελητήριο, ούτε εγγράφονται οι αγρότες στα κατά τόπους Επιμελητήρια.

Έτσι το να ασχοληθεί κάποιος/α με την γεωργία-κτηνοτροφία-αλιεία-δασοκομία δεν είναι μόνο αγροτική επιχειρηματικότητα, αλλά αγγίζει τα όρια του ηρωισμού. Ακόμα και πατριωτισμού.

• Διότι ο αγροτικός τομέας καταγράφεται ως περίπου 4% στο ΑΕΠ, αλλά λαμβάνοντας υπ' όψη τον πολλαπλασιαστή του αγροτικού τομέα που είναι 4, καταλήγει να φθάνει η τελική συνεισφορά του αγροτικού τομέα στο ΑΕΠ της χώρας να είναι 20% ! … Δηλαδή, αν για κάποιους λόγους μας λείψει η αγροτικός τομέας, τότε δεν θα λείψει από το ΑΕΠ της Ελλάδος 4% αλλά 20% …
• Διότι, ο πολλαπλασιαστής απασχόλησης του αγροτικού τομέα είναι 4,7, που σημαίνει ότι αν κάποιος αποφασίσει να σταματήσει να είναι αγρότης θα χάσουν την δουλειά τους 4,7 εργαζόμενοι, σε άσχετες με τον αγροτικό τομέα εργασίες. Ή και αντίστροφα, αν καταφέρουμε να προσελκυσθεί κάποιος/α σε αγροτικό επάγγελμα θα δημιουργηθούν άλλες 4,7 θέσεις εργασίας στην Ελληνική συνολική απασχόληση.
• Διότι ο πολλαπλασιαστή ΑΕΠ και απασχόλησης στον τουρισμό, την άλλη "ατμομηχανή" της Ελληνικής ανάπτυξης είναι μόνο 1,8-2,7 (τελικό περίπου 17%)
• Διότι η μελέτη των ΣΕΒ-ΕτΤ-ΕΕΤ κατέγραψε ως "ατμομηχανές" της Ελληνικής Οικονομίας την Γεωργία, την Βιομηχανία Τροφίμων και τον Τουρισμό.
• Διότι, αν μπορέσει να γίνει συνδυασμός, της γεωργίας (20% ΑΕΠ) με τον Τουρισμό (17% ΑΕΠ) και τον πολιτισμό, θα μπορέσουν να δώσουν πολλαπλασιαστικά, όχι μόνο 37% του ΑΕΠ, αλλά και συνεργιστικά, πολύ περισσότερα και μάλιστα ΜΟΝΑΔΙΚΑ παγκοσμίως, ενσωματώνοντας τον μοναδικό πολιτισμό, την ιστορία και την μυθολογία της Ελλάδας.

Τα αγροτικά επαγγέλματα έχουν μέλλον, κυρίως ως τρόπος ζωής. Όσοι επιλέγουν αυτόν τον τρόπο ζωής, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ζήσουν σαν άνθρωποι, σε σωστό φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, και θα έχουν και κάποια άνεση στην ζωή τους. Αν δεν μπορούν αυτόν τον τρόπο ζωής, δεν υπάρχει τρόπος να ευτυχήσουν στον αγροτικό τομέα.

Η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών-ΠΕΝΑ για να βοηθήσει στην "πρόσωπο με πρόσωπο" ενημέρωση των ενδιαφερομένων από τους ίδιούς τους επαγγελματίες Νέους Αγρότες, οργανώνει Παρουσίαση Καλών Πρακτικών από όλη την Ελλάδα μέσα σε ένα ολόκληρο περίπτερο στην Zootechnia (Θεσσαλονίκη, 7-10 Φεβ 2012). 

 

Μιχαηλίδης Δημήτρης,
συνεργάτης ΑΓΡΟΡΑΜΑ
Τεχν. Συμβ. Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών